Lief dagboek,

Gisteravond heb ik bijna niet geslapen! Ik was zo zenuwachtig dat ik gewoon niet in slaap kon komen. Uiteindelijk heb ik toch nog geslapen en werd ik wakker om 06:00, terwijl mijn praktijkexamen pas om 13:00 was. Ik las op internet een tip dat een banaan helpt tegen de zenuwen. Aangekleed en wel zat ik samen met mijn moeder beneden met een broodje en een banaan. Alex kwam mij om 12:00 ophalen, zodat we rond 13:00 bij het CBR in Leusden zouden zijn. In de tussentijd kalmeerde mijn moeder mij met verhalen over haar eigen praktijkexamen. Waar maakte ik me nou eigenlijk zorgen om? Als ik zak is dat heus niet het ergste van de wereld dacht ik. Met die instelling stapte ik de lesauto in.

Ik stapte de auto in en reed weg zonder gordel. Alex lachte en vroeg aan mij of ik niet iets vergat. Zo stom! Dat kwam natuurlijk door de zenuwen. Onderweg nam Alex de laatste dingetjes door en vertelde dat het wel goed zou komen. Aangekomen bij het CBR gierden de zenuwen door mijn lichaam.

We liepen naar boven toe om de examinator te ontmoeten en de gegevens in te vullen. De examinator vroeg nog of ik zenuwachtig was, maar heel stoer zei ik dat ik me op mijn gemak voelde. We liepen naar beneden en ik moest de kentekenplaat van een auto aan de overkant voorlezen. We liepen naar de auto en de zenuwen gierden nog steeds door mijn lichaam. Toen we bij de auto aankwamen moest ik alleen wat vertellen over de bandenspanning. Toen ik mocht wegrijden vertelde de examinator dat ik gewoon mijn best moest doen en we een lekker stukje gingen rijden.

We reden weg en toen ik de eerste keer moest schakelen, sloeg de motor af. Dit was echt verschrikkelijk, maar de examinator zei dat dit wel vaker gebeurde. Gedurende de rit was ik zeer gefocust op de weg en was ik vrij kalm in situaties. Op de Stichtse rotonde was het bijvoorbeeld erg druk, maar dit handelde ik goed af. De bijzondere verrichtingen die ik moest uitvoeren, waren file parkeren en achteruit een straatje inrijden. Dit ging helemaal goed! Toen moest ik nog terug rijden naar het CBR, maar ondertussen werd ik wel erg zenuwachtig voor de uitslag.

We kwamen aan op het CBR en ik stapte op de juiste manier uit. Toen we naar boven liepen om de rit te bespreken, werd ik erg zenuwachtig. Kon de examinator gewoon niet gelijk zeggen of ik geslaagd was? We kwamen boven aan en de examinator gaf me een hand en feliciteerde mij met mijn rijbewijs! Zo blij ben ik echt nog nooit geweest!